Birgün bülbül sormuş
Aşk aşk dersin ey kelebek
Nerededir ki senin kalbin
Kelebek cevap vermiş
MAksat kalpte değil manada
Aşkı buabilendir kalbe sahip olan
MAna aranmaz bil ki var oluşun sırrıdır mana
Ya sen bilir misin aşkı
Bana mı sorarsın
Asırlardır yanarım gül için
Kelebek gülmüş
Ben ise ömrüm boyunca yandım
Bir güne sığdırdım aşkı
Mana belki ölümde
Belki kalpte
Kalp nerede
Bülbül mahçup olmuş
Hatırlatmasan olmaz mı ömrünün bir gün olduğunu
Bak demiş kelebek
Cevabı kendin buldun
Kalp sonsuzluğu barındırdığı için mananın yansımasıdır
Aşkı ise anlamak yanan ben değilim
Kalbimdir dediğin anda mümkündür

Derlerki zaten o gün bülbül kendini beyaz gülün dikenleri arasına atmış
Ve kanı gülü kırmızıya boyarken gülümseyerek sonsuzluğun sonunda olmayan yerde manayı gördüğünü söyleyerek can vermiş...




(herkesin bayramı mübarek olsun.ve bu yıl da dilinizden şiir hiç eksilmesin...)