Geç kalmıştık
Fazla sahici bir maskenin karanlığına su çarpıp başladık hayata
Ve açmaya kıyamadığımız kurşun kalemlerle çizdik yollarımızı
Kusursuzdu eğrilerimiz
Budadığımız salkım söğütlerden saçlar takıp başımıza
Tek örgü savruluşlar saldık geceye.
Mevsim bahardı
VE gülümsemeler açardı saksılarda
Biz sadece koşardık.
Sadece çıplak ayaklı bir koşturmacaydık sokaklarda.
Yine de kıyısında bir yerde aşıktık.
İlk ne zaman fener alayına dek geldik,
NE zaman közlendi bakışlarımız,
Ve ne zaman yeşil fenerlerimizi siper edip vazgeçtik gözlerimizden.
Elele icat olmuşken kaçışmalar
Bir kenara oturup izlemeyi tercih edişlerimiz mi büyütecekti bizi.
Halbuki haykırmalıydık delicesine.
Aşıktık ve zirvesine sırt döndüğümüz hüzünler pişirmeliydik içimizde.
Sonra mevsim kışa döndü.
Terkedişler sunduk beyaza.
Bomboş kaldı sokaklar.
Önce salkımsöğütler eğdi başını
Sonra saatler taktık kollarımıza
Geç kaldık ve geç kalışlarımızı adımladık.
Aşk baharını kaybetti
Nice sonra dönüp de baktığımızda
Cebimizde bulduk misketlerimizi
Kırılmışlardı
Avuçlarımızda cam parçaları kolumuzdaki saate ilişti gözlerimiz
Tik tak zemherisinde yetişmezdi hiç bir aşk
Geç kalmıştık...