insan hayatında
aşkı zamansız beklemediği gibi
ayrılığada
aniden yağan bir yağmur misali
yaşamıma gelişinin
sevinçlerimin en orta yerinde
mutsuzluğa yakalanabiliyor işte

şimdi senle iki yol ayrımının
dibine vurmuşuz
üst baş kalp param parça
sen suskun
ben ise ayrılığın koluna girmiştim
üstüm başım sırılsıklam yalnızlık
sen ise
yağan yalnızlıklardan kaçarcasına
kendinden utanarak
ayrılığın alnından öpmüştün
bir saçak altında
dudaklarında
sanki matem bir gece mavisi kaldı sabaha


uykusuz bir gecenin sabahında
bu kahrolası hediye
hiç yakışmadı aslında ikimize
başladığım yere
üstelikte seni inciterek geri dönmek
öyle can yakıcıkı
ne kalbime sığdırabiliyorum
nede erkekliğime
oldu işte bir kere desem
aslında ne değişecekki
sonunda bu işte ikimizede bir yalnızlık var
giderken son kez öpme ne olur
belki tenim unuturda tenini
kalbime seni nasıl vazgeçireceğim bilmemki

şimdi kendimizi
birbirimizden habersiz
kaderin bir köşesinin
hangi limanına atacağız kimbilir
yada en zor zamanlarımızda
başka omuzlara yakışmadan başımız
iki acemi sevdanın
beceriksizce biten bir hikayesini
dudaklarımız susarakmı
gözlerimizden çözüleceğiz
yani şimdi
içimizde kopan fırtınalarda
yavaş yavaş’’mı öleceğiz birbirimize


ne garip değilmi ? sevgilim
ikimizde aniden bastıran bu ayrılıkta
senin dudaklarında
ayrılığın lekesi dururken
içinde bin pişmanlıklarınla
beni sevmekle
belki’de kadınlığından utanacaksın
yada her hatırladığında ağladığında
beni sessiz sedasız unutacaksın


ahh benim kıyamadığım
nasılda ellerimle ittim
seni can kırıklarıma basa basa
gideceğin yollarını al sızılar yıkıyor
yaralı yaralı gidişinde gelişin gibi
başın dik ve onurlu
nasılda bilemedim kıymetini
dilimde bana layık iki kelime
hakettim bırakında söyleyeyim işte
Allah beni kahretsin gitti işte

şimdi sensiz
nerelere gideceğimi bilemeden
bir meczup gibi
her yere senide içimde götüreceğim belki
attığım her adımda
hep varmışsın gibi
ben şimdi ayrılığın kolunda meçhullere giderken
senin dudağında utangaç bir ayrılık lekesi

Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ