Aydınlık yüzünde güneşin adı var
Bir gecelik türkü cebimde şarkılar
Yokluğun ayazdır bu yüreğim üşür
Çöle düşen kalbi aç kurtlar bölüşür

Yürekte asılı durur o gülüşün
Kalbi on ikiden vurur o gülüşün
Tebessümler asi sensiz dudaklarda
Kuru bir damladır nehir yanaklarda

Şerha şerha yaram varlığında geçer
Rüzgar güllerimi gül yüzüne saçar
Şimdi acılardan sehpa kurar gece
Kelimeler urgandır yalnızlık üç hece

Ellerinde bahar ellerinde yıldız
Doğar ufuklardan güneş ve ben yalnız
Sadece akşamlar karanlıkta kanar
Yanan suskun ateş sessizlikte donar

Anılar çaresiz hayaller yetersiz
Gecenin koynunda sevda şehrim fersiz
Ümitsiz bırakma susmasın aşk bestem
Yakışmaz sevgime ne feryat, ne sitem
Anılar çaresiz, mor düşler yetersiz

Karanfil kokulu saçlarında bahar
Gözlerin kızarsa sonum olur kahır
Mutluluk yanında hissedilen duygu
Yokluğun dışında taşımam hiç kaygı

Ay şahittir uyku gelmez düşününce
Seni. Gecelerde, ışıklar sönünce
Bakışın karşımda oturur gözüme
Şarkı olursun yar türküme sözüme

Yeniden yazılır bu aşk hikâyesi
Duyulur her yerde yüreğimin sesi
Gönül denizimde batmayan gemisin
Göklere çizdiğim sevdamın resmisin

Hüseyin Özbay