Bir çınar vardı tanıdığım,koca bir çınar..
Kocaman bir yüreği vardı.
İçinde yaşardı tüm duygularını bir başına,
Hüzünleri gözlerinden belliydi,
Kırışıklıklar artmıştı alnında,yıpranmıştı.
Dokunsam belki çok şey var anlatacağı..
Gözlerine baktım bir an...Ve kaldım öylece.
Soramadım ’’Neden?’’ diye,sustum.
Ben o gözlerde gördüğüm hüznü kaldıramazken;
O yükün altında yaşamanın zorluğunu anlayamazdım..
Şöyle dönüp baktım geriye,koca bir çınar vardı.
Omuzları düşmüş olsa da,onuruyla ayaktaydı.
Gölgesinden kimler geçti,kimler konakladı bilinmez.
Belli ki dallarını kırmışlar;
Savrulmuş her bir yana darmadağın.
Biliyor musun şimdi sana daha çok imreniyorum.
Dallarını kırsalar da derinde köklerin var.
Heybetin yeter anlayana,bir bakışta..
Ellerin nasırlı,alnında kırışıklıklar,omzun düşük olsa da;
Sen koca çınar hep dik durdun,eğilmedin.
Atam bildim seni,benim koca çınarım.
’’Babam !’’ dedim..
Bak hala senin gölgendeyim.


Mehmet DEMİR