Artık seni sevmiyorum dünya.
Hep yaralar açtın bende hep hüzünler.
Neden seveyim,ki seni.
Korkmuyorum senden senin güzel çehrenden.
Tüm renklerine ,güzelliklerine rağmen.
Aldanmıyorum bitti.
Gelenler,gidenler ayrı bir sevinç,ayrı bir hüzün.
Bakınca görülenler var...Bakınca.
Ya görülemeyenler,görülmek istenmeyenler.
Hep sende yaşanır oysa olup bitenler.
Almışsın içine riyakarları,sahtekarları,yalakaları daha nicelerini.
Herkes ayrı bir demde,demlenir kendince.
Etraf sesiz,etraftakiler bitkin aç bi çaresiz.
Sense tüm ihtişamınla hala aldatmaktasın insanı.
Zenginliklerinde fakirsin aslında her şeye rağmen.
Ben tüm bu olanlar içinde sende yaşadım savrularak oradan oraya.
Sana hiç inanmadım dünya koca bir yalansın.
Rest çekiyorum,Meydan okuyorum sana.
Koca bir yalansın,Koca bir hayal.
Ve ben sende sensiz yaşadım yılları yalnız.
Artık sevmiyorum dünya sevemiyorum.


Mehmet DEMİR