sessiz çığlıklarla
ruhumda direnir bir hayat
umudunu bütün barikatlara
ve bütün yasaklara rağmen korur.



umut yeşil yeşil ve gürül gürül
sallanan dallar da filizlenen bir gelecekti.
on mil öteden kokusu gevrek gevrek yayılan balık kokusuydu.
bir kelebeğin daldan dala konarken
gözlerinin içine yansıyan yaşama sevinciydi.
yaşamaklardı,özgürlüğün mavinin semalarında çırpan kanatlarıydı.
içimizi,ruhumuzun en derin mahremine inen
bütün yaralarından sıyrıldığımız anın heyecanıydı.



şimdi bu heyecanla,bu yaşamanın umuduyla
hangi kuşatma bizi çepeçevre sarabilir
hangi işgal bizi içimizden yani kalbimizin tam ortasından vurabilir,
ve hangi yasak, istek ve arzunun binlerce yıllık mitolojik
direncine başkaldırabilir?



hiçbiri hiçbir zaman kendi sevdasından
kendi koşularından ruhumuza giremedi,
bizi kendi cenderesiyle tutsak edemedi
edemediği gibi bu savaştan da hep mağlup ayrıldı
ve hep mağlup ayrılacak
yarınlar bizim olacak
yarınların içinde güleç gözlerimiz olacak
ve mavi, masmavi bir semaya
özgürlüğün şarkısını birlikte okuyacağız.
birlikte okuyacağız,birlikte okuyacağız,birlikte okuyacağız..

5 haziran