Bilmem bu kaçıncı
Sayısını çoktan unuttum
Acizliğimin kurbanıyım
Her defasında
Sil baştan başlamalarım
Ve sonra
Olduğum yerde kalıp
Kimin için
Niçinler de kaybolmalarım

Ama bu sefer değil
Artık yeter
Solumda tarifsiz acılar
Kalmadı tahammülüm
Tükenmek noktasında
Kelimelerim düğüm düğüm
Düşüncelerim firari
Sahteliğin farkındalığında
Sadece gülümsemek

Yok bu benim harcım değil
Bu kez kazanan ben olmalıyım
Üzerime benden habersiz biçilen
Ateşten o elbiseyi çıkartarak
Eski o ben olasım var
Her şeyden uzak
Kendime yakın
Bir veda kadar yakın
Umutlarım kadar uzak olmak

Ne dersin
Çıkmalı mıyım bu hikayeden
Seni içindeki iblis ile baş başa bırakarak
Sana özlemlerinle mutluluklar dileyerek
Kendi özlemlerime ilerlesem
Kaç salise sürer sende yasım
Hangi kollar avunutun olur
Ve kaç şiirde dillenir
Bana olan sahte özlemin

Anlaşılan bana fazla geldi
Sırtıma yüklenen bu yük
Benden buraya kadar
Ben kendimi taşımaktan acizken
Söyle seni nasıl taşıyayım
Onca günahınla
Affet demiyorum
Af dilemesi gereken sensin
Ama af eder miyim
Sanmıyorum
Ve bu hikayeye
İstesen de istemesen de
Koyuyorum son noktayı ….