bu karanlık gecenin her saat başı bana söyleyecek bir şeyi vardır
çıldırtıyor beynimdeki sorular, her sigara sonunda, bir sigara daha yaktırıyor
gecenin bütün güzellikleri kime devredilmiş
sevdaları yalanlayan körkütük bir sarhoşluk var bu gecenin üzerinde
ne yana kaçsam dudağımın kenarında öptüğün şarap tatı var
öksüz bıraktığın bir yürek var arkanda, ve ona ait sağa sola çarpan duygular
Tedirginliğim, beni halden hale sokan duygularım’a

gecenin bütün güzellikleri kime devredilmiş, oysa körpe bir yürek taşıyordum
bu gecinin sütü bozuk, genişliyor, git gide büyüyor karanlık gece
karanlık gece acını üzerime saldıkça,avunmak bile gelmiyor içimden
oysa bende biliyordum avunmayı, güzel geceyi beklemeği
beynimdeki sorular yüreğime imdat desede, yüreğin sahibi duymuyor bunu
bir tünelden diğer tünelin çıkışına kadardı mutluluk
bu gece sen yoksun , gece karanlık ve akıp giden yalancı bir zaman

gözlerim süzgün, kirli bir nehrin akışına bırakıyorum bedenimi
gökle yer arasındaki mesafe, gözlerimin önünden gelip gidiyor
artık hiç bir şey dudağımdaki şarap tadını vermiyor
yüreğimde alevler oynaşırken, gecenin bütün sevişmeleri kime verilmiş
karanlık gecelerin içindeki dert dolusu bardak hep bana verilmiş, şimdi ne vakit sabah olacak belli değil
kahrolası zemberek ne hızlı çalışıyor, bir zambak çiçeğini koklarken, hep gece, hep gece
yüreğiminden çıkan her şiir’rin sahibi, hiç ıslanmayacak mı yüreğim...