o kadar özledim ki,kelimeler veya gülüşmeler bahane değil özlememe..
şuan hiç yalanım yok,gökyüzü gibi sessizlik var içimde.
sensizlik; en çok ne zaman koyuyor biliyormusun,sabahları koyuyor.
sitemli surat ifademle,neden demekten alıkoyamıyorum kendimi.
bir şehir içinde kaybolan yıllarım,acılarım ve sevdiğim kadın.
nasıl acı çekiyorum,bir görsen!korkuyorum işte o an..
duymak istediğin tüm sözcükler,şimdi boğazımda zincirleniyor.
zor olan herşey..sen yokken çok basitleşiyor,anlamı yok çünkü hayatın.
maziye dalıyorum,bu sensizlik,çok kepaze etmiş hayatımı.
kolay gibi görünsede geçen yıllar,aslında hep karanlıklar vardı,dünlerimde..
şimdi bakıyorum etrafıma,sen yoksun.kuşlar uçurtmalar,yaşam derdleri o kadar herşey anlamsızki.
tarifi yoktur bazı gözyaşların,geçikmelerin,diyemediğin tüm sözlerin ve acıların...