gidişinin ardından dahada suskunlaştım.
dertlerim sanki bir ağrı gibi beynimdeki düşüncelerde.
bu sessiz gidişinin çığlıkları yükseliyor.
yine karanlık düşlerin içinde adını duvarlara yazıyorum.
hüzün kaplıyor her tarafımı ve nefret edercesine ismini haykırıyorum.
bu vaçgeçiş için daha erken günlerimde izlerini seziyorum.
kokun daha gitmemiş.hiç gitmemişsin gibi duruyorsun.
seni unutmayamı çalışıcağım yoksa yalnızlığamı alışacağım.
hani o özledim deyipte dolan gözyaşlarına bağışlıyorum seni.
gözyaşlarımı boşwer.zaten hiç merak etmedin.
aslında sana kırgın değilim.gitmenede üzülmedim.
sitemim beni kendine bağlayan sana.bakışlarına.sesine..
gelmesende olur.nerden aklıma gelcekti bir anda gelmeni beklerken.
gelmiyişini görmek.acıtıyor.cevabını ararken suskun yüreğim dökülüyor.
mısraları yazarken dökülen gözyaşlarım akıyor kağıta.
ve senin sözcüklerinle baş başa kaldım.
gözlerimi kapatıyorum bu rüya bitsin.yoksa çıldırasıya yok olucam.
hani nerdesin senin dokunduğun yürek ağlıyor.
son noktasındayım belki ayrlığın kopamadığım.bitiremediğim.
şarkılarda ararken seni ah diyip iç çekişimi hiç unutmam.
bu hançer yüreğimin derinlerinde hep senin sızını hissettiricek.
insan dokunmadan seviyor yıllarını gözyaşlarını heba edip.
söylesene seni bana unutturmayan gözlerin mi ? sesin mi.
sanki zaman bir su gibi geçmiş.yıllar seni unutmamı sağlamış.
hala akıntıların var gözlerimde dolan.hayat geçiyor,içim yanıyor.
ben hala ben seni seven.artık daha olgun düşünceler içindeyim.
dikkat et kendine,o sevdiğim gözlerine gülüşüne iyi bak aldanma insanlara.
kızma sitemlerime,bil diye yazıyorum gör diye değil.
hiç bir cümleyi bitiremiyorum.isyan edercesine sinirleniyorum.
senle konuşmayıp istemediğim herkesle konuşmak ve susuyorum.
gözyaşlarım konuşuyor bugünde senin acınla yaşayan duygularımı sarıyor bedenimi ve yine susan yüreğimde,yoksun...