2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1337
Okunma
-
damlıyorum
yine de dolmuyor içimdeki boşluk
geldiğim yol gitmeler için değil
aklımı kaldığı yerden çöz yolla
açılsın artık ağzımın demir kapısı
ruhum için gökyüzü bak, ayaklarım için toprak
son gemi de gitti artık, son yol yüründü
son aşk unutuldu çoktan
kendini hayata çok alçaktan bırak
çarpıp parçalanalım varsın, neye bu kanatlar
bu rüzgar neye yoksa,bu göğse sıkışmış gümleyen yumruk niye
söz geçmez bir tek suya ve aşka
orda sönüp gidersin , burada yana yana dönen pervane benim
kalabalığın gücü yetmiyor unutturmaya
hiçbir şeyin gözlerini andırmadığı bu evrende
silinmeye yazılmış gibi yüzüm, ellerim benden öyle uzak
bir toz tanesiyim eskisinden fena
“yine de seviyorum aklımın toprağında köklenmeni”
-
5.0
100% (6)
Cevap Yaz