6
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
766
Okunma
.
bu ağrıyı siz koydunuz gül göğüslerine kadının
sesi kendi uzağında patladı
parlattınız yalnızlığını süngünüzde
canı yumruğunuz kadardı
Ah gözlerini herkes görüyor
korkusunu kimse
göğü kendinden maviydi kadının
kuşları yangın rengi
eteğinde eksik yok
ki dünyaya fazlaydı
can rahminden verdiği
şimdi ateşini kendi denizi ile söndürüp
yakıyor
el yazması bahardan kalma gençliğini
.