Ahlatın Dalları


bir çocuğu ağlatırsan eğer bir çocuğu
hemen intihar eder o beyaz martı

ah
nasıl üşüdüm nasıl nefessiz
yaşlı bağlama ustası doladı yüreğimi sazın tellerine
var biliyorum
hepimizin yaşamında var örümcek ağları

ben öylece kalakaldım senin bakışlarında
bakışların öye sıcak
öyle güneş işte

diz çöküp serin ırmaklar serdim yollarına
sen çık aradan deniz burcundan olan kadın
var git var git ummanlarına

bir pelit küsmüş kendi dalına
düşüyor toprağa
toprak gani gönüllü
bin bir ikramda bulunuyor pelide

ben
çocuklara çocuklara açtım kollarımı
onların gülüşleri umutlarımın amentüsü
kardelen bakışlı
kardelen bakışlı gözlerin son bulduğu
o karmaşık haritalara
kara kapkara bir çığık gibi düşer
umutlarını yitirmiş çocukların yarınları

sen nasıl bileceksin ki nasıl karaya vurmuş bir adanın derdini
çiçeği
niye niye didikleyen arının öfkesini

görmüş ya görmüş ya toprak bulutların gözyaşını
yeniden
yeniden yeşeriyor ahlatın dalları




Şükrü BEŞİKTAŞ