gel kekem gel
gel bir şarkı söyleyelim içinde özgürlük olsun
özlediğimiz yurdumuzun kır çiçekleri gibi
narin olsun
gel kekem gel
yad edelim geçmişi gözlerimiz biraz gülsün
yad edelim ürkütmeden mazimizi
gül-ü reyhan/ları neşelensin
çorak ütopya/mızın

sahi
varmıdır hatırında kalan öyle bir günümüz
sahi
varmıdır güneş’in sırtımıza mutlu vurduğu bir gün

ah kekem ah
bir gülüşümüz kadı sadaka niyetine bağışlayamadığımız


pınar/ları vardı güzel akan
şelale/leri vardı durmadan çağlayan
gelincik/leri vardı yaban dağların/dan
korkusuz dolanan
bir mutluluk vardı yoksul çocukluğumuzdan geriye kalan

ah kekem ah
en son ne zaman güldün korkmadan
kırışıklar yüzüne dadanmadan
aklar saçına dolmadan
söyle kekem söyle
ucu ucuna denk gelen mutlu bir gün hatırla

vay kekem vay
yırtık hırka delik çul
koca bir ömrün içinde arada
ferah bir gün bul
omuzuna düşen kamburun
beline düşen ağrıların
ciğere düşen acının
yüreğe düşen sızının hesabını
bulursan soracak birini çekinmeden sor


sor kekem sor
berrak dünyamızı karalayan/lara
güneşimizi çalanlara
gülüşümüzü haps edenlere
umut/lar/mızı urgan/a asanlara
bizi dünyalık kabire gömenlere
sızlayan kemiklerimizin hesabını sor


söyleyelim keke şimdi bir özgürlük şarkısı
söyleyelim/de
hüviyetimiz mahkum be
hangi dilde özgürlük şarkısı söylecez peki
dilimiz lâl ya
lâl konuşurmu hiç
hiç gördünmü hüviyetsiz yaşayan
ölülerin ölüm marşı varmı/ki kekem

ne kaldı yitirmediğimiz
bütün hayallerimiz muşteci filika/ların/da
mahşer sularında battı
şehirler arası otogarlar sildi ayak izlerimizi

ah kekem ah
mutluk şarkısı söyleyelim istersin
söyle hadi dilin dönerse
söyle haydi yüreğin yeterse
her gece kanayan göğümüzde yıldızlar kayarken
mesudiyet konteynırları boğazına kadar
kederle dolu iken
dilin kaç kelimesini mırıldar mutluk şarkısını


söyle keke ütopyamızın üzerinde kaç ağıt
yükselmiş en acı telinden mızraba
çatlayan parmaklarımız/daki kerkemsi sızı
kaç gece kan doğramış en tatlı uykumuza
rüyalarımız bile çalmadımı bizde hoş olan ne varsa

uyan kekem uyan
polyana rüyasında
hayat bize adil olmadı hiç
uyan kekem
çat kaşlarını gene sabaha doğacak güneşe
her gün yeni umutlarla


Mehmet Kılıçel

not resim için Nuri can hocama teşekkür ederim