Sen yoksun hejân
Tadım kaçıyor.
Sokaklarda kalan yüzüm
Güpe gündüz yağmalanıyor.
Sen yoksun hejân
Adım çıkıyor…



Ellerin eksik ellerime hejân
Mevsim seni üşüyor.
Sonbahara takılı kalan dudaklarım
Ana avrat yokluğuna sövüyor.
Avuçların yok hejân
Parmak uçlarım kim bilir,
Hangi yağmurda ıslanıyor.



Bakışlarım yetim gözlerine hejân
Karanlık ölüme kapanıyor.
Küf kokan sokakların arsız lambalarında
Siyaha çalan bakışların kendini gizliyor.
Gözlerin yok hejân
Hangi gökyüzüne baksam
Kirpiklerim kör oluyor.



Hiçbir türküde geçmiyorsun hejân
İçim daha çok sızlıyor.
Bütün besteler heba edilirken
Şavkına kapılıyor kulaklarım.
Sesin yok hejân
Üç defa duyuyorum gidişini
Yokluğuna hangi yanımla sağır kalsam
Yetmiyor.



Ölüm mavi, mavi yanıyor bedenimde hejân
Musalla adresimi yıkıyor.
Mezar boşluğuna değen saçlarım
Ansızın toprağa karışıyor.
Ölmüyorum hejân
Gidişin amel defterimi dürüyor.



Gitme hejân
Aklım gidiyor.
Ardında kalan suretim
Kurşunlara geliyor.
Gitme hejân
Sana gitmek
Bana ölüm yakışmıyor…