Umarım günün birinde,
Tenine dokunanlardan bulursun
Aldatılmayı…
- Çok âmin.

I

T â n r ı m
Az önce imandan çıkmış bir adamın sakalında
Uyuya kaldım
A f f e t…

II

Gözlerimin sığ boşluğunu araladığımdandır
Ellerinin habersiz gidişleri…
Üstümde kalanlar
Şehrime ayak basanlarla aynıydı.
Bir yerde kokun
Bir yerde tanımadıklarım.
Ki
Ellerinin yoksunluğundandır sevgili;
Kokunun yabancısı olduğum.



Ayak seslerin tenhalaşıyor kentimde.
Sonra
Sen gidiyorsun
Aşk affetmiyor seni.
Kirpiklerinin arasında
Ö l ü y o r u m…



Ve biliyor musun sevgili?
Şimdilerde kime yaslasam kaburgamı
Kırılıyor çocukluğum
Ü ş ü y o r u m.

III

Ölüler cirit atardı parmaklarımın duvarlarında
Dilimin suskun yanlarında ötelerdim kendimi.
Bir üveyik uçardı ceplerimden
Kıyamet kopardı sonra.



Gitmeseydin
Ve gelmeseydi ayrılık
Çığlık olmayacaktın dişlerimin arasında.



Gece ürkek ve ayaz
Korkuyorum sevgili
Senden sonra
Tenine değen tenim
Cehennemi yaşatır oldu
Kime dokunsam
Kim bana dokunsa
Y a n ı y o r u m…

IV

Gitmeseydin
Tenim ortaklık etmeyecekti günahlarına.
Ve keşke sevgili
Tânrı affetseydi seni.