Kalplerde sevgiye açılmış boşluklar var
Ancak
Sevgilerin açtığı boşluklar daha çok yer kaplar.

Ateşin kendisi yanmaz,
Boğulmaz su dipte kalınca.
Bilmez ölümün tadını,hiçbir katil,
Kendini öldürenden başka.

Dinle,
Boşluğunda denizin
Aşkı,ayrılığı ve sonrasını
Kayalarda son bulan iniltileri duyuyor musun?
Dinle,
Ruhunda çıplak gecelerin
Ateşi,rüzgarı ve yağmuru..
Yaklaşan adımlarımı dinle
Kapına doğru..
Bir his..
Çılgınca bir his...

Bütün bildiklerini topla
Sana öğretilenleri çık
Ne kalır geriye?
Sen
Ya da bir hiç.

Dinle,iyi dinle
Anlamıyorsun..
Denizin boşluğunu,
Sarhoşluğunu balığın,
Kıyıya nasıl vurduğunu
Ve pul pul kuruduğunu.

Hatırlamıyorsun ,
Belki de unuttun..
Uzayan bir akşamdı gün.
Işığa bakıyordun,
Oysa karanlığı görür gibiydin..
Birşeyler geçiyordu gözlerinden
Gözlerime doğru
Sessizce tükenişinden...
Artık yoktun.

Cümle kapıda kırılan ümit,
Ranzalardan aşağı sarkan çarşaflarla asılıyordu.
Avluda kesilen volta ,
Düşen yağmurla havalanan kuşlar
Ve sevdan
Alıp başını gidiyordu uzaklara..
Hani hep gitmek istediğin..

Gözlerime perde olmuştu yokluğun,
Alnımı çizmişti tırnaklarıyla sükûtun,
Miyadı dolmayan bir mahpusun
Zindanlarda aradığı ışık misali
Ellerini arıyordum
Sen yoktun.

Yokluğunu tarttım
Varlığından ağırdı..
Anladım nihayetinde
Taşıyamıyordu kalbim
Anladım
Ve
Bıraktım..