bir kızgınlık anıydı söylediklerim
seni bu denli üzeceğini bilemedim
dilin kemiği yok söyler herşeyi
seni benden götüreceğini tahmin edemedim
bin düşün bir söyle derler
söz ağızdan çıktığında
senin değildir
verdiği hasar kalıcı olur
istesen de onaramazsın
depreşir yaran kanar durmaksızın
tutmaz kabuk kanar da kanar
son pişmanlık neye yarar
ahı figan etsen duymaz sesini
o çok sevdiğin terk etmiştir seni
anlarsın hatanı anlarsın da
gemi çoktan yol almıştır ummana
bekleyenin olmasa da rıhtımda
sallanan beyaz mendil döner kan kırmızısına
gözlerimden akan yaşlarla
nafile beyhude yere beklemek
yine eski günlere dönmek
seviyorum diyebilmek
ne seninle ne de sensiz olmasa da
dolaşıyorsun damarlarımda
unutmadım unutmayacağım
küllense de aşkımız
bitmez bitemez versek de son nefesi
kavuşacağımız yer olur mahşer yeri
vuslatla noktalanan ...


Refik
24 . 04 . 2015
İstanbul