Aşk tuzağına düştüm
Çırpındıkça batıyor tutacak el arıyorum
Yorgun yüreğim aşk mağduruyum
İnsanı hayata bağlayan sevgi değil midir
Terk edilmişlik sendromudur yaşadıklarım
Nefes alamamak değil
Sensiz yaşamak zor
Yürek soğumasın yeter ki aşka
Varlığı hayattır yaşamdır candır
Yokluğu dondurur kaskatı yapar insanı
Aşkın dili var
Sevmeyen anlamaz o lisanı
İçimizde büyümeyen bir çocuk vardır
Söylediğin her acı söz dokunuyor yüreğime
Yer gök bürünüyor bak mateme
Sevmek özlem demektir varsa karşılığı
Umuttur aşkın tek panzehiri
Gündüz geceyi özlemese hasretle
Sabahlar da olmazdı
Dile gelmezdi şiirlerin her hecesi
Sevmek uğruna öleceğin varsa güzeldir
Gerisi ipsiz kuyu
Çırpınsa da ellerin tutunamaz
Kalırsın mahkum karanlıklarda
Yaşam umuduyla bu harabede
Efkarlanırım gözlerim dalar uzaklara
Masamdaki rakıdır en yakın arkadaşım
Anlatırım derdimi bir tek ona
Dinler beni sessizce kayıtsız kalsa da


Refik
08 . 10 . 2016
İstanbul