ayva sarı nar kırmızı
çağrıştırır bana ayrılığı
her sonbahar geldiğinde burkulur içim
rüzgarda savrulan yaprak gibiyim
her yaprakta ne anılar gizlidir
mutluluk aşılıyordun hüzün dolu yüreğime
yalnız ruhumu değil
teslim etmiştim bedenimi de
ama yoksun bak artık
gelişin gibi gidişinde sessizce oldu
ikimiz için de belki de en iyisi buydu
beni affet son isteğim bu diyorsun
hakkımı helal ederim de yüreğim affeder mi
her anımı uçlar da yaşadım seninle
nerden bileceksin çoktan hazırdım ölüme
dünyamı aydınlatan ışığımdın
bakarken huzur bulurdum gözlerinde
erirdim sevda denizinde
yoksun artık kaldım yetim kimsesiz
yüreğim bak sevgisiz
öğreneceğim böyle de yaşamayı
tatmadığım aşkı
affet beni sevdiğim diyemedim sana
belki dönüşü olmayan yoldayız
duyamadım son kez sesini
unutmayacağım bendeki seni ...


Refik
01 .11 .2014
İstanbul