demiştim
sana
aşk iki kişilik yaşanır
avuçlarımı ısıtırken
ellerin
gözlerinde beni tutmasınıda
bilmelisin
aklımın alamıyacağı uzaklara
gittiğin anda
avuçlarıma bir intihar yalnızlığın
kalırsa
daha şimdiden gidişlerini
durdurmanın bir yolu olmalı
öyle değilmi
sahi sevgili
beni gerçekten el gibi’mi sevdin

yoksa biz olmayı öğretebildinmi
kendine
ben ise sana
gençliğimin ve ölümün kıyısından
koşarak gelmiştim
hatırlıyormusun
gözlerini’de kendime
bahar diye ezberletmiştim


bana sakın ha
hazırlıksız bir anda
güle güle
cümlesine sığınmış
iki kişilik
vedalarını bırakma ne olur
oysa ben seni
güle güle sevmek istedim yıllarca
vazgeçmek yoktu benim
ne kitabımda nede lugatımda
sahi sevgili
beni gerçekten el gibi’mi sevdin


kalmak tüm yarım şeyleri
tamamlamak aslında
sadece
ellerimizle bir ekmeği bölmek
olsun hayatımızda
cesaretin varsa buna
terk etmek ise
ne varsa vazgeçmektir
aşk yıkıldığında
bize ayrı yerlerde
yüreğimize binlerce depremler bırakır
birimiz kalksak birimiz yıkılır
sahi sevgili
beni gerçekten el gibi’mi sevdin


ben
sana gelirken
umutlarının en sevdiği caddelerinden
geldim
attığım her adımda biraz daha
aşk vardı
ve tüm acılarını yürü git
diyerek unutturmaktı amacım
sadece dudaklarına
yakışan bir isim olmalıydım
adımı andıkça
sıcak ayazlarında içini ferahlatan
nasıl olsa seni
ömür boyu sevmekten vazgeçmeyeceğimi
biliyordun
sahi sevgili
beni gerçekten el gibi’mi sevdin yoksa
el gibi’mi sevdin

Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ