Kimi sus der bana.
Kimisi konuş.
O susmakla konuşmak arasında
Bir mesafe kadarım işte.
Biri cahil görürken aklımı
Diğeri alim der durur yüzümdeki anlamsızlığa.
Anlam demişken;
Çok da anlam aramamak gerek hayatta.
Oluruna bırakmak lazim olmazların arasında.
Kimi sever gönlümle bağ kurmayı.
Kimine çekilmez gelirim kelimeler yüzümüzde dans ederken.
Bana sorsalar bu ikilemin çıkmaz sokaklarından biriyim.
Kimine açarım kapılarımı.
Ötekine dönerim sırtımı.
Her gelen bir iz bırakacak nasıl olsa.
Seçeneği onlara bırakırım.
Sırtımda iz bırakmakla
Sol yanımdan ruhuma bir çizik atmak onların tercihi.
Bence ikisi de en adi cinayet biçimi.
Yazmamı sever bazıları.
Bazısı deli gibi cevap arar gözlerimde.
Konuşmak çok adil gelmiyor bana.
Nasıl olsa duyacağı yine kendi sesi.
Yıllardır küsüm bu yüzden ses tellerime.!
Çok güzel sesim yok ama
Belki onları sevseydim bir nağme olabilirdim kulağına değen bir melodide.
Şimdi çoğuna çekilmez bir paragraf oluyorum muhtemelen.
Ya da bir heykelden farksız bir taş yapıt.
Hiç ukala olmadım ama
Belki bu terimi bile yakıştıranlar vardır üzerime.
Aslına bakarsan çok da bağlamıyor artık.
Daha çok harfler var içimde güzel bir mimariyle.
Resim de çizemem ya
Ama tuhaftır yıllardır bir çerçeveye çizmişim kendimi.
Sonra oturup izlemişim.
Çözemediğim problemler oldu matematikte.
Sayılarla oynadım bir yol çıkarmak için resmime.
Sonra anladım ki yıllardır eksik olan yarım
Bir kitabın içinde.
Bıraktım sayısalcı olmayı.
Ne varsa yükledim bir hikayeye.
Şimdi kimi mantıklı olmaya zorlar beni.
Kimi duygunun şekillendirdiği hayata.
Ben denedim bütün olasılıktaki çözümleri.
Seçimler ve fırsatlar. !
Ne kadar çok var olan şeyler yaşamımızda.
Biri susan bir korkak sanıyor beni şimdi.
Öteki çılgın bir hayalperest.
Hiçbir yanından tutmuyorum sayamadığım yaşanmışlıklarımı
Ben garip bir yolcuyum
Bir ipin ucunda yürüyen.
Kim avuç içini uzatırsa içimdeki çocuğa.
O çocuğa orada olgunluğu öğretiyorum.
İsteyen sevmeyi öğretsin
İsteyen sırtını dönmeyi.
Ben iz bırakmayı bildiğim maneviyata göre bırakırım.
Kimi şimdi anlar
Kimi yılların eskitmiş olduğu ağarmış saçları aynada gördüğünde.
Ben beyazı en çok sevenlerdenim.
Küçük şımarık bir çocuğu ellerimde büyütmek isteyen.
Beni sevmeyin.
Bana huzuru bir mevlana ve şems gibi gösterin.
Gerisi allahın yüce takdiri..!