Babam dağ gibi gördüğüm babam.
Gölgesinde ömrümü geçirdiğim,
fikirlerine öldüğüm babam...
Senin sevgini nasıl anlatayım satırlarımda
Nasıl sığdırayım seni kağıtlara
Yaşamaya doyamazken ben seninle
Senin gücünle, o sert bakışlarında
Nasıl anlatırım babam, beni nasıl sevdiğini
Nasıl kirletirim içimdeki yerini
Öyle bir büyütmüşsün ki kızını,
küçücük yavrunu...
Senin çizginden bir adım çıksa
Ölüyor vicdan azabından.
Kimse değiştiremedi kızını baba,
hiç kimse kendi doğrularını kabul ettiremedi.
Sen; bir adım gitsem yayından korkuyorsun.
Ben kendimi güçsüz,yapayalnız hissediyorum.
Gölgeni arıyorum.
Korkuyorum babam;
şu hayatın kirliliğinden korkuyorum.
Bir gün yanımda olmayacağından korkuyorum.
Senin kucağında uyumak istiyorum.
Senin göğsünde kendimi dinlemek istiyorum.
Sıcaklığını duymak istiyorum babam.
Hiç yapamadığım şeyi yapmak istiyorum.
Deli gibi kollarında ağlamak istiyorum.
"Seni çok seviyorum babam, beni hep koru" demek istiyorum.
Babam; benim var olma sebebim,hayalim, tek gerçek sevgim...
Küçücük yavrun seni özlüyor şimdi,
çok özlüyor...
Sende o herkesten sakındığın gözlerimi özlüyor musun?