niye mi hep sustum ben..
çünkü korktum anlıyor musun?
konuştuğum zaman gözlerindeki o eski sevgimi göremeyeceğimi sandım
gözlerini kapatacaksın sandım
kara gözlerinde bir daha kaybolamam sandım...
sonra kıyamadım işte..
seni dinlemekten kendimi alıkoyamadım
dünyanın en güzel şarkısıydı sanki dudaklarından dökülen..
en güzel sesti kulaklarımın duyduğu...
sonra birgün ihanetinle süsledin ruhumu..
beni kara toprağa gömdün...
hani senin bir bakışına
dünyanın bütün nimetlerinden vazgeçecek olan birini aradın ya sen...
elinin dokunabileceği kadar yakınında olduğunu göremedin.
hani adım adım uzaklaşırken
gözyaşlarıyla seni geri çağıracak biri olsun istedin ya gizliden
senin bütün adımlarının altında sevgimin olduğunu bilemedin.
yazık kaybettiklerimize geride kalanlara
hiç yaşayamayacağımız o masallara çok yazık.....