Biri vardı eskiden.
Böyle nasıl desem melek gibi-çocuk gibi
Bir dağ misali yıkılmaz bir kale gibi..
Biri vardı eskiden.
Belki de ulasılmayacak kadar büyülü bir hazine gibi.
Öyle biri ki onu sevmemek
Hiç nefes almayı bilememek gibi..
Biri vardı bir zamanlar.
Sanırdım ki kırılırsa kaybolacak-gidecek sol yanımdan.
Nasıl sardımsa yüreğime
Değil kırmak gecelerce dinledim nefesini..
Biri vardi bir vakit.
O sevmek nedir bilmedi.
Sanırdım ki günahsız-sıcaklığı karşılıksız.
Nasıl bir gittiyse artık
Hic bir sabahım yüreğime sinmedi.
Dondum soğuklarda da
O vefasizlıktan vazgecmedi.
Biri vardı eskiden.
Simdilerde kalbi nerededir bilmem..
Gözlerimden tut da sol yanıma kadar hicbir hùcrem onu affedemedi..
ha Sevilmedi mi??
Şu dünyada hicbir varlık onun gibi kalbime yerlesemedi..
Biri vardı..
Simdi o biri bana ;çareler icinde çaresizliği öğretti.