Çek kapıları üstümüze çocuk
Allah aşkı ve kul hakkı için
Üçten fazla kimse çalamaz bu kalbi
Her kapı günaha açılan bir suretse
Dön yüzünü pencerene çocuk
Aç/ma perdeleri

Görsem gülüşünden tanırım seni
Lakin bakışların kadar cesur değilim
Silerken gözlerinin nemini,
Çek sürgüleri içimize çocuk
Hayat bana zılgıt, sana ıslık çalar
Kapat perdeleri

Yâda her suret günaha açılan bir kapıysa
Özgürlük merakını mı? Çekersin imtihana

Yeterince acısın yeterince gözü kara
Karınca kararınca
En son ağlamak için gülmüştük
Aşktan kasıt yaşamak için öldük
Oysa hiçbir gözyaşı boşuma değildi
Ve tesadüf değildi hiçbir kahkaha
Sevilmediğimizden habersiz sevdik
Hiçbir masalı dinleyecek kadar dilsizdik
Çek ipimizi çocuk
Gitmek acıklı bir kelimedir
Henüz insanken terk et bizi


Ve her günah tek kapıya açılan suretse eğer

Bu indiğimiz son durak olmalı
Kalbimizden gelip geçti ruh yolcuları
Ömrü ayarında harcamak tehdidiyle güdülürken
Gülmeyi hep çok görerek kendimize
Kaç kez ölmem gerekti bilsen
Sırf mutluluk seni ıskalamasın diye
Burası son durak inmeliyiz çocuk
Tek bilet kesilmişiz dönüş yok geriye
Aşka beş şartla insan olmaya geldik