Neyse ki benimde
Dosttan bozma düşmanlarım oldu
Vefayı sadakati gösteren
Âdem’den olma Havva kızıyım
Cennetten sürülüp geldim
Aşktan yana nasipsiz
Geleceği belli olan bir günde
Vicdanını kargalar eşsin
Sana bu cinayeti kim işletiyor?
Kabil içinde Habil/siz

Sustum
Sus/tum çünkü
Evvel zaman içimde
Sen bana geç kalırsın
Uhud’u kılıçlar doğrar
Yarama çöl basar bedevi
Sen derdine yanarsın
Doğru izafi olurken
Ceset keser bıçaklar
Hamza’ya şekil aldı
Vahşinin mızrağı
Merhamet ara/ma
Hind’in dudağında

Bak/ma
Kimse kimsesiz
Hırslı, düşüncesiz
Biri diğerine emanetken
Diğeri birinden habersiz
Görüyor musun? Küfe
İlanen bağırır yezid
En çok sevdiğinden
Vazgeçti beşer
Kerbela’ya kök saldım
Sağanak yağmurlarla gel
Gözleri kalmaya niyetsiz

Hadi beni mutlu et
Uzun zaman önce
Yaralarımdan ölmüşken
Mecnun susup çöl konuşsun
Aşka küstah bakma öyle
Sende çabuk unutulursun
Ne çok Leyla gülerim
Sen kays ağlarken