Ne gideceğim bir yol, ne de seveceğim bir kul kaldı.
Kimi can bilip sevdiysem, o benim ömrümden çaldı.
Sevdiklerimin yüzünden ne kafamda saç, ne de derdime ilaç kaldı.
Herkes aşkının meyvesini yerken benim aşkım kıraç kaldı.

Af dilemem hiç kimseden, üzmüş olsam istemeden,
Dertlerimi diyemem ben, yorum yapmayın bilmeden.
Seven var mı ağlatmayan, cehennemi aratmayan?
Bir adama gönül verip, dünyasını karartmayan.

Çok çileler çektim sizden, ne istediniz sevgimizden,
İnsanlık ayağa düşmüş, gurur duyun kendinizden.
Lafla insan olunmuyor, gerçek bir dost bulunmuyor,
Bu devirde yüzler sahte, gerçek yüzler görünmüyor.

Ey dilindeki lisan gibi kendi insan olamayanlar,
Ey kahpelikte sınır tanımayan, dünya malına doyamayanlar,
Her şey geçicidir dünyada, eşeklik baki kalır,
İnsan evladı olan bir bakar geriye, biraz olsun utanır.