Yalancı dünyalara konuk oluyorum bazen
Oturmuyorum, şöyle ayaküstü biraz sohbet
Ayaklarımda şişmişten üstelik

Bir sokak satıcısı kesiyor önümü
Teşekkür ediyorum
Israrcı bir dilenci, var gücüyle istismar ediyor duygularımı
Teşekkür ediyorum
Ardından çay getiren garsona
Teşekkür ediyorum, aldırmıyor

Göz göze geliyoruz minik bir köpekle
Gülümsüyor ağzı kulaklarında
Yalancıktan değil iğrenmeden
Sevgiyle okşuyorum başını
O da öpüyor ellerimden
Teşekkür beklemeden

Şarkı söylüyor denizde martılar
Çığlık çığlığa
Arada bir güneş gülümsüyor
Dalgalar vuruyor ayaklarıma
Gülümsüyorum sadece
Teşekkür etmeden onlara da

Dilimde, az önce içtiğim kahvenin telvesi
Memnun oluyorum,
Ne hoş, diyorum kendi kendime
Teşekkür beklemeden yapmış olmalı
Bakır bir cezvede ve kısık ateşte
Belki de sevgisini katmıştır
Gülümsüyorum görmediğim bir adama

Günah yazılıyor mu bilmiyorum ama
Bugün günlerden Cuma
Yine yoklama kaçağıyım namaz vakti
Fark ediyor mudur acaba Tanrı, namazı ektiğimi
Ben Tanrının suretine gülümsüyorum
Mutlu oluyor mudur Tanrı bu yaptığıma?

Hem gülümsemek de bir teşekkür değil midir Tanrım?



27.03.2015-İstanbul-Büyükçekmece
Abdulkadir Güngör