ELMA
İkiye böldün bizi:
Biz ve sen


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

BİZ EKSİ SEN
Biz, bizden seni çıkardık
Sende sen bile kalmadı


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

SÖMÜRGECİ
Ne’miz varsa sömürdün
İnsanlığın gördüğü en aç gözlü sömürgecisin


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

RENK KÖRÜ
Renk körüydün
Hepimizi kara sandın


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

KÖTÜ ASIR
Ne talihsiz çağdaymışız
Seni tanımışız


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

HEPİMİZ BİRİNİZ İÇİN

Mutlu azınlıklar için
Mutsuz çoğunluklar yarattın

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
KORKAN KORKULUK
Her korkuda imzan var
Tüm korkuluklara senin adını vermeli

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

KRAL ÇIPLAK
Herkes ne derse desin, aldırmam
Çıplaksın, çırılçıplak...

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

C-ESARET
Basit korkulara değişmem büyük onurları
Sen korkutmayı seç, ben cesareti..

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

UTANMAZ UTANGAÇ
Etrafında bu kadar utanmaz taşıdığın için
Utanmalısın kendinden

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

USANÇ
Kendi başına kaldığında da mı utanmıyorsan kendinden?
Sen’a yapacağımız bir şey kalmamış demektir

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

SENLİ-BENSİZ
Senli benli olmak istemiyorum senle
Sen senli ol, ben sensiz...

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

KOKU-Ş
İçindeki ses de mi haykırmıyor kulağına
İçinizdeki kokuşmuşluğunuzu

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
SEN-SİZ
Sen’a çoğul hitap da edebilirim: Siz
Bu çirkinliğinizi çoğaltır sadece

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
KENDİNİ KANDIRAMAYAN YALANCI
İyi bir yalancı olabilirsin ama
Kendini de kandıramazsın ya

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
SEN KARNAVALI
Maskeli bir karnavaldayız
Etrafım senlerle çevrili

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

TANRI ZANNEDİLEN SANRILAR
Sanrılarını gerçek sanıyor tüm hastaların
Uyanmayacaklar sanıyorsun uykularından

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

O ZAMANDA UYANIRLAR
Her uyku bir gün son bulur
Üflenir Sur, uyanırsın uykularından

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
ÜÇÜNCÜ HALİN İMKANI
Onlarca senden, hangisine inanmamızı bekliyorsun
Hangisine inansak, yanıldığımızı söylüyorsun

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
BUL KARAYI
Zalimi mazlum diye sunuyorsun altın tepsilerde
Mazlumu da zalim diye vuruyorsun yerden yere

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
HİÇ’İN HİÇ’İ
Hiç’in hiç’isin bu kadar büyütmeye gerek var mı?

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
HİÇ KADAR
Bir hiç ne kadar büyük görebilir ki kendisini?

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
TARİHİ KANDIRMAK
Peki tarih de yalan söyleyecek mi senin kadar?

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
GÖLGE
Korkutuyorsun gölgeleri
Ardından
Gölgenden korkuyorsun

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
S-EN
En fazlalıksın, en gereksiz, en tahammülsüz...
Sana sorsak, sen de her şeyin en’i olduğunu söylersin

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
EN
Sen’in duymak istediklerinle bizim gördüklerimiz farklı şeyler
Ama ortak bir noktamız var, seni anlatan her sıfat "en" ile başlıyor

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
SENLE SENSİZLİK
Seni sevmek hatasında bulunduk bazılarımız
Ama çok azımız anladı senle sensizliği

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
KARANLIK ŞEHİR
Işıksız bir şehir kadar karanlıksın
Hiçbir güneş aydınlatmaz seni

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
HAMAL
Ne aptal hamallarız hepimiz
Seni taşıyoruz gece gündüz aklımızda

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
RİYA
Sen’i sevmek masum bir insanı öldürmek kadar günah
Bu kadar günahkarınla hangi cehenneme sığacaksın

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
UNUTULMAK KORKUSU
Tarih, tarih bilmeyenleri hatırlamaz
Sende bilmediğin tarih kadar hatırlanacaksın

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
KANDIRIKÇI
Sen kitleleri kandırıyorsun
Kitleler de seni...

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
KARABASAN
Karabasan gibisin üstümüze
Uykumuzun en güzel yerinde gelen

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
KARADELİK
Kocaman bir karadeliksin
Tüm yaşama sevincimizi emen

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
ASA
Her çağın bir Musa’sı bir de Firavun’u var
Musa’nın asa’sını duyuyor olmalısın

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
KENDİNİ YAKAN DAĞ
Öfkeli bir yanardağsın
Ama unutma:
Yanardağ önce kendini yakar,
Sonra başkasını.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
KENDİNİ ÖLDÜREN CELLAT
Öldürdüklerinin gözlerinden mi bulaştı bu korku sana
Bakmasaydın öldürürken son kez gözlerine
Bu kadar korkmayacaktın belki kendi ölümüne

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

KEMİK
Köpeğin onurlusu kemiğe tenezzül etmez
İnsanın onursuzu kadar


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
HANGİ GERÇEK?
Yalana inanmak için geldi
Bana gerçeği anlat, dedi


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
DEHA
Bir aptalı, aptal olduğuna asla inandıramazsın


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
SENSİZLİK
Güzel şeyler de oldu elbette,
Sensizlik gibi mesela...

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
BİR ADAYA DÜŞ-SEN
Bir adada istemeyeceğim
Tek şey sensin

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
HANGİ?
Hangi parmağın biziz,
Hangisi sensin.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
YALANCI ŞAHİT
O kadar çok yalancı şahidin var ki
Gerçeğe muhtaç kalacaksın

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
BİR
Seni unutmamıza izin verseydin bir an
Belki sevilecek bir özellik bulabilirdik istemeden

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
ÇÖZÜLEMEYEN SORU
Nasıl kötü olabilir ki bir insan?
Bunu hiç anlamam

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
İD
İd’in ne kadar da acıkmış Kiklop?
Hepimizin ruhunu yedin.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
ŞARAPCI
Nasıl karşılardı acaba zam mı?
Evsiz barksız bir şarapçı

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
DİLENCİ
Çöpten ekmek dilenmediysen
Dilenci olamazsın

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
KUSMUK
Sen’a mı düştü, diye leşçil bir ses duyuyorum
Sonra başlıyor kusmalarım

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
YASA
İğrençliğin tanımını yapmaya başladılar
İçimizden en iğrenç olanlar

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
YAŞAM
Yaşayamadığımız hayata "yaşam" adını verdiler
Yaşayamadan yaşadık


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
CEZA
Bir kadını taşladılar, bir adamı astılar
Herkesi bir kalıba soktular

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MOLA
Suçlusu sensin biliyorsun?
Can çekişirken tüm insanlık,
Oturmuş arkana yaslanıyorsun.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

BEKLEYEN
Beklemek bana ait bir eylemsizlik,
Gelmemekse sana...

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
KOŞULAR MI, KOŞULLAR MI?
İnsan her koşulda insan mı?
Koşular mı insanı, insan yapar,
Koşullar mı?

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
SON GÖREV
Gözlerini yummadan son kez düşün:
Dünyadaki kaç insanın acısını hissedebildin yüreğinde?

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
OLASILIKSIZ
Sen iyi olsaydın
Birçok insan mutlu olacaktı

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

BİZ
Kutsalıma saldıracak kadar kutsiyetsizsin
Aynı dinden miyiz ki biz?

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
İZAFET
İyi, bu kadar göreceli mi ki
Herkes onu anlatmaya çalışıyor

04.04.2017-İstanbul

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&


YALAN
Ne kadar sık tekrar edersen et
İnanılacak gibi değilsin

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
SIR
Sana bir sır vereyim mi?
Pollyanna bile karamsar artık sayende


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
SİGARADAN FAZLA
Sigaradan daha tehlikelisin
Yavaş yavaş öldürüyorsun ruhumuzu

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
-CİK
Küçültme ekiydin bir zamanlar
Zavallı -cik seni de bozdular yalanlarıyla

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
HARAM
Ağzından kaçtı, diyecekler kalabalıkların
Ama ben bileceğim zihninden kaçtığını helalin


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
SİHİRBAZ
Ne büyük illüzyonistsin
Nasıl da yok ettin onca gerçeği?

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
SUÇ
Aslında sen hariç herkes suçlu
Hakkında ne düşündüklerini bir bilsen?!

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
NEDEN Mİ?
Neden mi yazıyorum bu kısa şiirleri
Altına tarih atarak?
Nedeni çok basit:
Tarihi, en güzel şairler anlatacak.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
TEHLİKE
Balkonsuz bir evde yaşıyorum
Balkondan düşme ihtimalim yok gibi
Çok sık balkona çıkan sensin
Sen düşün sonrasını
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MİLAT
Bir daha kimse sevemeyecek zıt rengini
Miladı sensin sevgisizliğin


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MÜBALAĞA
Abartıyorsun diyor bazen içimden bir ses
Haklısın, diyorum kendi kendime: Abartıyorum
Sendeki kötülüğün azını anlatarak

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
HASRET
Sevişmenin yasaklandığı bir coğrafyada doğduk
Belki de bu yüzdendir hasret kalışımız sevgiye

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
AŞK OLSUN
Olmayacağını bile bile demedik mi?
Aşk olsun, diye.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
BETON
Her tarafımız sevgisiz betonlarla örülü
Ber-taraf olmuşuz milletçe
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
UCUBE
Çamurdan bir tasvir yaptım, el emeği göz nuru
Üstelik tapınmak için de değil, ekmek parası
Nasıl da birden oldum toplumun maskarası
Anlamak mümkün değil, ama hayırlısı

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
22.04.2017-İstanbul
Abdulkadir Güngör