Hüsnünde hilal gördüm, gece misin sen nesin?
Neden doğdun içime, oldun şiire esin.

Aşk ile viran eden, yıldız mı güneş misin?
Gündüzleri kaybolup, geceler gelir sesin.

Bazen yasemen kokar, bazen tanımsız çiçek
Gülşehri güller açar, maşuk nasıl söylesin?

Benzimi zerd eden sen, zerdüşt eden yine sen.
Şu dünya izzetine, kul ne edip eylesin.

Çegane makamında, benle oyun oynarsın.
Belli ki candan öte, delisin divanesin.

Ahdine inanmak zor, sanma gönül aldanır.
Ben ki aşka ölürüm, sen zevke viranesin.

Nişânıdır yüzünün görülmeyen perdesi.
Benimle eğlenirsin, zar’dan alırsın besin.

Sufi olup ermedim, safi dersen tam adım.
İçimdeki aşk başka, sen sade bir gölgesin.

Sarraf ki bilir aşkı, ben bir aşk sarrafıyım.
Bakma gam-ı deryaya, sen bir ilmi züheresin.

Ey gül yüzü gonca yar, gözleri mekkar güzel
Neden doğdun içime, oldun şiire esin.

30 Mart/2015/Saat 21.43
Güzelçamlı/Kuşadası

Mehmet Fikret ÜNALAN