Musallada padişah, olurum demiş Baki
Sen doldur ben içerim, aldırma boş ver Saki

Hayatın çemberinden zinhar geçmiştir üstat
Elbet ererim ben de, ölüm gelir illa ki...

Ömrümün her deminde, deryalar bağışladım.
Deniz kadar gülmedim, inan aynıyla vaki.

Le deyip eylenmişim, elekten elenmişim
Açıldıkça batan ben, soluksuz kalıp ta ki...

Naz ile aşıka ben, ben de kılamadım tat
Gönül deste gül serse, olmuyor ki zoraki

Her gün pazar kurulsa, ilahi aşk od’una.
Dokunan bin ah eder, tek adımdır terakki.

Gelin olsa erikler, bir gün boyun bükerler.
Gök yüzüne derinden, sarılmak ne ola ki...

Süt beyazı martılar, kanat vursa buluta.
Bundan büyük aşk mı var, tut ki arşı ala ki.

Bahar sarhoşluğumu, gün gibi penceremde.
Sen doldur ben içerim, aldırma boş ver Saki


Saat 22.18/İki bin On beş Yılının
Otuz Martı/Kuşadası/Güzelçamlı

Mehmet Fikret ÜNALAN