Gam-ı kasavet üzre nice şiirler yazdım.
Şu bende ki gam ne ki, Yunus muyum çağlayım?

Dünya gözüyle gördüm, fazlası çile ördüm.
İki göz mü kaybettim, Veysel gibi ağlayım.

Fuzuli’yi yad edip "su" dedimse ne ola...
Yalvâre "su" o aşkla, yüreğimi dağlayım...

Ben de elbette mestim, ben de ehli harabım.
Ruhi gibi heceyi, Terkib-i Bent bağlayım.

Bâki kalan gök kubbe, dert dediğin tek habbe.
Dehrün cefasın çekip, Baki’yle can sağlayım.

Pir Mevlana yolunda, ölümü vuslat sayıp.
İnsansam budur yolum, yoksa kendim göğleyim.

Rubaî desen bilmem, gazel ehli değilem
Tahammül mülküm yıkıp, Nedim olup düğleyim.

Tenkidin kusru olmaz, hak adalet içinse
Nef’iyi hiçe sayıp, padişah mı yağlayım.

Ben de Allah kuluyum, çek dediyse çekerim.
Şu bende ki gam ne ki, Yunus muyum çağlayım?

29 Mart 2015/Saat 21.35
Güzelçamlı/Kuşadası

Mehmet Fikret ÜNALAN