Bir zamanlar civandık, idealimiz vardı,
Delişmen gençliğimiz nice hayaller kurdu,
Bin dokuz yüz seksende, bir darbe sardı yurdu,
Viran olduk çoğumuz haraplaştık kardeşim.

Kapanmıştı bir devir, kârıyla, zararıyla,
Her telden çaldık sonra, yürüyüş kararıyla,
Tanışmadık nedense düzenin yararıyla
Çekiştirip durmaktan çoraplaştık kardeşim.

Kilitledik dilleri, kitlendi dudağımız,
Yaşama derdindeyken sadece odağımız,
Sonra bir uyku bastı kan uyku dediğimiz,
Uyku nöbetlerinde seraplastik kardeşim.

Kimimiz uğraşırken toklukla, açlık ile,
Siyasiler her zaman yanaştı hiçlik ile,
Geze geze dolaştık, Taksim’i gençlik ile,
Konuşanı vurdular turaplastık kardeşim.

Mayamız sağlam idi, yol verdik çekip gitti,
Nereden ses gelirse oraya ekip gitti,
Sonra bir şeyler oldu, uykular akıp gitti,
Hamurumuz sulandı kreplestik kardeşim.

Gençler yurdu terk etti çok matah bir şey gibi,
Müziğimiz değişti, yozlaştı her şey gibi,
Tutup da atamadık sanki çok zor şey gibi,
Yalelli diye diye araplaştık kardeşim.

Kul Fikret ne eylesin hayal kurmaktan başka,
Bir kere gönül vermiş Vatan denilen aşka,
Otuz yıl öncesine dönebilseydik keşke,
Yaş kemale ulaştı şaraplaştık kardeşim.

Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
13 Mart 2024-Saat 23.35
Güzelçamlı-Kuşadası