Burası Çanakkale

bekleme vakanüvis
düş şu tarihi ders almayan tarihe
bin dokuz yüz on beş yılının on sekiz martında
destan yazdık biz yine

huzurlu değil mutu değil Çanakkale’nin suları

kendine gel bre gafil yedi düvel
Mehmetçik
Mehmetçik diyorum nasıl verir sana bu toprakları
top atsan art arda
havan savursan gülle gülle
kurşun salsan göğsümüze acı yel misali
şunu iyi belle ki
yine de geçit yok sana

ellerimiz tetikte gözlerimiz topraklarımızın radarları
dalgalar ağlayarak dövüyor sahilleri

Allah! Allah! diye başladı cengimiz
Allah ! Allah!
er meydanında yoktur bizim dengimiz

geçilmez bu sular iyi belleyin
geçilmez Çanakkale artık anlayın

ey tarih bunu majüskül yaz çünkü tanıksın hepimize
biz bir alay faniydik öldük vatan için
helâl olsun kanımız
helâl olsun canımız

Mustafa Kemal "ileri" der de
durur muyuz hiç yerimizde
fırladık siperlerden birer birer
sırtımızda yüklüydü memleketin arı namusu
bundandır ki hiç önemli değildi canımızın muhasebesi
Seyit Onbaşı kucaklamış iki yüz yetmiş altı kiloluk mermiyi
sürüyor namluya
neferler zabitanlar koşuyor bataryadan bataryaya
yer gök inim inim inlliyor billahi
art arda Boğazın sullarına gömülüyor "kraliçenin " gemileri

Anafartalar çırpınırken can can diye
Mehmetçik azimli ve de kararlı
uzak diyarlardan gelen müstevlinin yüzüne tükürüyor sözde uygarlığını

gör koca dünya gör olup biteni
canı pahasına yürüyor düşman üstüne kınalı Mehmet’im
kınalıların hepsi sana emanet ey Tanrım!

biz özgür doğduk asılarca
özgür yaşadık
buna
Altaylar Karakurumlar Balkanlar Anadolu tanık
billahi istiklâlimizi kaptırmadık yada - yabana
şehit düştük de şehit üstüne
vakanüvis bizi işte bu hâl üzre yaz böyle duyur cihana

bakın hele
izansız ciğersiz emperyalistler
geçebilirsiniz belki Cebelitarık’ı Bering Boğazı’nı
hatta koskoca okyanusları
ancak
asla geçemezsiniz Çanakkale Boğazı’nı




Şükrü BEŞİKTAŞ