anam düşer yadıma
anamın yakdığı ağıtlar
“-yağmır yağar
dereleri sel alır
gurbete gidenin
yârin el alır”
almadı mı anamm tabii aldı.”
…
ah anam!

“-gurbete gedenin sadece yarini değil
anasını da el alıyormuş,….
ilk zamanlar baya ağır geldi
ha deyince kabullenemedim
pek ağır oluyor
…
“anasını el almayan bilemez”..
…
ah anam!

ama biraz de akıl ermezlik, cahillik tabi
bizim gedeler n’olcağıdı,
öyle ya.. başlarında kim olacağıdı,
anam bir başına nasıl baş edecekti,
…
duyunca öfkeden nasıl deliye döndüydüm
güya babamın hısımı akrabası yarenlerine…
büyüdükçe, aklım ileri-geri erince hak verdim,
öne düşüp, yol göstermelerine
bilmem onlar önayak oldular
bilmem anam kendi vardı”
………
her neyse… şükür..
hiç değilse başlarında biri vardı
benim elimden ne gelirdi.
‘üç’ten çıkmış” da olsa bir çocuk

hayat bizler için her zaman çok zor oldu
ya da o zaman herkes için zordu
o zamanlar..
o zamanlar gitsin de gelmesin.


“-her evladı gurbete düşen anaların
“gel gayri” diye biten ağıtları düşer yadıma
gurbete isyan eden analar
kimi kader mahkumu
kimi gurbet.. mahkumlar gelir aklıma
anlayamam, bilemem, kabul edemem
ömrü gurbette geçirilmek için
dünyaya gelmeyi
bir de anaların bağrının yanmasını

“gurbette ömrüm geçecek•
bir daracık yerim de yok
oturup derdim dökecek
vefalı bir yarim de yok”
...

çocukluk, aklı ermezlik işte
şimdi şimdi düşünürüm de
Allah razı olsun Hacı Amcadan
bizimkileri ayırmamış, kendi evlatlarından
…!!
gerçi
anam da güzel kadındı Allah için
otuzunda var yok, dul kaldığında
sıkıntı çekmemiş üç yetimiyle, Hacıya varınca
derdi olmamış benden başka!
…

herhalde son zamanlarıdır..
anam ne baharı bilirmiş ne yazı
ne sıcağı, ne ayazı
ne konu-komşunun
ne torunlarının adını
varısa da, yoğusa da İsmail..
sadece kardeşlerimi değil
herkese benim adımla çağırırmış;
başka isim bilmez miş ki
yaşadığı müdetçe;
kaç kişiye çocuğunun adını
“İsmail” koyması için yalvarırmış
her evladının ilk çocuğunun adı İsmail…

yalan değil
“-rahmetli anam,
üvey kardeşlerimle meşguldür diye
Allah var benimde hiç aklıma gelmedi
o zamanlar
daha doğrusu ne miydi
isyanlardaydım işin aslı

bayramlarda olsun beklermiş beni
“geçen bayram gelemedi
bu bayram gelecek” diye diye
duydum;
..!
kahroldum…

ya da haklı olarak kahırlandı
anlatıverirlerdi de..
içim acırdı
gözlerim dolar, dolar boşalamazdı
garib-anam..

ne zaman duydum,..
taaa öldükten kaç ay sonra;
kahroldum
ömrüm boyunca
anam yollara bakar bakar ilenirmiş;
..
“-hay bu olmadan gedesice gurbeti ırcat edenin
yedi ceddi, sıla yüzü görmesin”
..
şimdilerde insanın yüreğine oturuyor
hem de ta can evine
yaş kemale erince
kanını donduruyor..

öyle ya;
ana-baba olmayan
evlat acısını ne bilir
nur içinde yatasıca
anaamm!
beni anmadan dakikası geçmezmiş
kardeşlerimde beni bu yüzden affedemediler
kan davalılarıymışım gibi
kin kustular
affedemediler beni
haklıydılar..

yüzüme bakmadılar
el var, gün var demediler
açtılar ağızlarını,
yumdular gözlerini
ağızlarından çıkanı kulakları duymadı
hangisine ne cevap vereceğimi bilemedim
hangisinin ne dediğini anlamadan
birinin nefesinin bittiği yerde öteki
dört koldan saldırdılar
haklıydılar..

haklılar
ama
neye yarar
anamı geri getirir mi
ilenmeler,
küfürler
ahlar
vahlar..”
…
“aahh anam ahhhh”





















Resim Hisarardında
Fotoğraf için Sn Metin Seyhan’a teşekkürler