yorulmuşsan
ve defalarca ihanetlerden
her gün kanamışsa yüreğin
beni düşün
anlarsın o zaman neler çektiklerimi
dudaklarına yakıştırdığın isimlere
arada bir küfür takıllırsa
gelmişine geçmişine sıraladığın
tüm saatleri unut
kopart gitsin içindeki
akrep ile yelkovanları
beni düşün o zaman
belki yalnızlığında
bir şiirin
cümlelerinde sararsın yaralarını


yaşlı gözlerde
gülmeyi unuttuğunda
ve bir çocuğun gözlerindeki gibi
her masumiyetinde
elinden tut ümitlerinin
öksüz kalmasın
kimse yoksa o an gözlerinde
kışların ayazında titremesin yüreğin
beni düşün
yokluğunda
dört mevsim her gün nasıl üşüdüğümü
belki o zaman anlarsın

vedasız gidişlerde
insan dökemiyor aşkı yollara
ve kıyamıyor
yaşadığı hatıralara
sanmaki anılar
öksüz kalır kalanın elinde
bak
hak geçmeden
nasılda ikimizin payına düşüyor
bir senden bir benden
unutman kolay değil
alfabedeki ilk harfle başlayan adımı
beni düşün
şimdi baş haflerimiz yan yana geldiğinde
seni nasıl AH ’ larla unutmaya çalıştığımı


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ