Sözlerinin arasında sıkışmış değil
Gözlerinin karasında parlayan olmalı sevda
Deli gibi akmalı gözlerinden bir an uzaklaştığında
Ve akarken seni de önüne katmalı yağmur misali

Ekmek kırıntıları, karıncalar, bacadan çıkan duman...
Önce onu hatırlatmalı, herkes ondan geldiğini sanmalı
Sen ayrı kaldığın saniyeleri sayarken herkes deli olduğunu düşünmeli
Yoksa nereden bileceksin Mecnun gibi sevdiğini

Uzak diyorsun, sonra da kalkıp
Gözden ırak olan gönülden de ırak olur diyorsun
Sen aslında ne biliyor ne seviyorsun
Sen sadece sevmeyi seviyorsun

Pencereden bakıyorsun inekler geçiyor
Sen onları bile çift sanıp kendinize benzetiyorsun, çanları şarkınızı çalıyor
Sen aslında ne çalıyor ne dans ediyorsun
Sen sadece sevmeyi seviyorsun


Önce acıklı hayaller kuruyorsun
Sonra onu yaşamak için etrafındakileri yaprak yaprak dağıtıyorsun
Sen aslında ne yeşeriyor ne kuruyorsun
Sen sadece yazmayı seviyorsun