Kırkındaydı vebâl,
Tanrılar terk etmişti günahkâr mekanı,
Isli perdeler örtünmüş/ken,
Aydınlığın yüzüne,
Sana niyetlenmiştim sana oruçluydum,
Can kırıkları yüzerken ömür deryasında,bile..
İftarım sen olacatın saadet sofrasında,
Çünkü,,
Ben,seni tövbeden sonra sevmiştim,

Kırkındaydı vebâl,
Hasret çökmüştü Dicle yıkıntılarına,
Sevap Ören yeri kadar yanlızdı,
Terk edilmişti Günahsız bebek,
Bir cami avlusunda,
Korunmasız sahiplenme tukusunsaydı,
Ben sana tutkundum,
Ve sana tutkunum,
Musallaya varmadan naaşım,
Vaz geçmem imkansızdı,
Çünkü
Ben,seni tövbeden sonra sevmiştim,

Kırkındaydı susuzluk,
Kıtlık racon kesiyordu garipten,
Diz çökmüştü bir Keşiş,
Ellerini açıp dualar ediyordu,
Bu kargaşa bitsin diye,
Sokaklar yağmalanıyordu çaresiz,
Halk açtı,çocuklar korumasız,
Herkes bir dilim umut,
Bir damla huzur derdindeydi,
Ben sana açtım,
Ve ben sana susuz,
Bir deri,bir kemik kalsada bedenim,
Çünkü
Ben,seni Tövbeden sonra sevdimiştim,

Kırkındaydı ihtilal,
Askerler kol geziyordu,
Sokağa çıkmak yasaktı,
Karne vardı,
Kuyruk vardı,
Yoksulluk başını alıp gitmişti,
Bir avuç isyan yürekli genç vardı sokaklarda,
Düzeni değiştirmek için,
Haykırıyorlardı,
Bir parça huzura edebilmek için,
Ben bi tek sana haykırıyordum,
Bir tek sanaydı haykırışım,
Gönül mahkemende dar ağacına çekilsede boynum,
Çünkü
Ben,seni tövbeden sonra sevmiştim,

Kırkındaydı işgal,
Tepeden bombalar yağıyor,
Masum bebeler kaçıyor,
Yaşaya/bilme umudu için,
Anaların gözlerinde yaş dökülüyordu,
Minik yürekler savunmaya geçmiş,
Ellerinde taş ve sopa,
Vatan korumak için,
Toz vardı kentin sokaklarında,
Atılan bombalardan kalan şarapnel parçaları,
Bir olmuştu halk direniyordu zülme,
Ve ben sensizliğin duvarına dayanmış,
Seni kaptırma/maya çalışıyordum,
Kurşun yesede bedenim,
Olmazdı bu can sensiz,
Çünkü
Ben,seni tövbeden sonra sevmiştim,


Mehmet Kılıçel