göğsüme bir avuç su boşaltıyorum ve
buradan başlıyor hazin hikayesi Meryem’in

altın çağ zümrüt nesil yalanlarından geçip
geçip ıslak köpek kokulu tarlabaşını
uzayıp duran
durmadan uzayan uzayın
durmadan akan tarihin
yıldızın aşkın fikrin
netameli yollarından geçip
bir avuç suya boşaltıyorum
göğsümün tüm cihazını

böylece başlıyor saka kuşları ve
intizamsız imanlarıyla protestan gençler

biraz olsun İsevî bir rayihası olmayan
donuk soğuk soluk mumları katedrallerin
buradan başlıyor

bu bana
zamana karışma ve
tuzdan ayrışma ayrıcalığı sağlayan
bir çelişkidir

göğsüme bir avuç tuzlu su
koca bir gökyüzü gibi dolarken
evler pazar uykusunda ve
henüz geçmemişken secde ağrılarım
bir bulutun enkazına sığınan şu gök
kalbime olmadık resimler
ve gözüme sırsız aynalarla saldırıyor

aynadan suya
ışıktan geceye
melekler sıza dursun

sade su
sade kuş
sade gök
gerçek
kalan herşey sentetik

bu yüzden bir avuç suyu
gökle bezeli gövdeme kuşlarla boşaltıyorum

cismimi yok kılandır
varlığın var edeni
varımı yok
yokumu hiç edendir
hiçliğin de sahibi


@..


6şubatikibin10b5ş

Şükrü Özmen