Sevgilim ben sana öteden beri
Demiyor muyum bu dünya komple yalan
Bir ayakkabının dere boyu eskimesi kadar
Ve bir uyuşmanın dolaşıma karışması kadar
Yalan

Rüyalarında gördüğün o liman
O metal şaheseri Allah’la savaşmanın
Bütün bunlar bir kiraz çekirdeğinden
Daha değersiz ve yalan

Şimdi biraz muasır olsak da
Şapka takmasak uzamına hecenin
Ama bir Kastamonu’lu kadar da şapkalı olsak mesela
Bu neye neyi niye değiştirsin
Neden o gök rengi gönlün
Biraz sarhoşluk için ertelensin

Biz daima ve asla bu asra asırdaş değil iken
Zaman durmadan döner
Dünya durmadan biterken
Ne farkeder içimizde al basmadan dikilmiş
Çiçeği kokusuz iki boyutlu bahçeler olması
Durmadan ve durmadan yanarken

Suyun bile bir serüveni var
Allah’tan başka ilah da yok iken
Seni muasırca sevsem ya da sevmesem
Bu bana ne tür bir bahar hediye eder

Bırak git..
Burada bütün eskimişliğini erguvanların
Önümüz açlık ardımız zaten bîtaplık
Bırak git sevgilim
Ruhunu aynanın karşısına bırak git

Sana sultanların düş kırıklıklarıyla koşmanın
Derin ve bir o kadar yassı kimyasıyla
Üflediğim her nefesi burada
Bu üç aynalı bu kürrede bırak
Bırak ve git

Oysa ne Fransa sevmiştir Cezayiri
Ne Amerika Suudu
Benim seni sevdiğim kadar
Al sana intikam
Ver bana intizâr
Burada bırak sevgilim
Bardaktan boşanan fizyolojini

Sevgilim ben sana oldum olası
Demiyor muyum
Bu BM bir patroniçedir
Mavi gözleri keser
Ömrümüzün altı yüz senesini
Ben sana daima
Sen bana daim veda

Beni burada bırak git
Sen bu asra muasır
Ben bu asırda bir nasır

Acıtma canını söylentilerin
Her duyduğun doğrudur
Her uzandığın senindir
Her baktığın görmediğindir

@..

Yirmi3MaYıS.i2i1000on7edi

Şükrü Özmen