5
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1239
Okunma
kaçma ey !
bir kaç sabah sonrasını düşün
içleniyor buğusunda akşamın
toprağa yağmuru eken yakaraşım
ağlamak oluyor adı
bir hayale sığmayan gözlerinin
ah özlemin ağrısı yapışıyor yakama
alışmak kalıyor geriye
korkarak alışmak
bir adım sonrasının ağusuna alışmak
kaçma ey !
yaslanmam gerek
dağ gibi yaslanmam eteklerine
yağınca üstüme gökten bir hece
aydınlanmalı karanlığın içinde hıçkırığım
hiçlikten çok öte
vakitsiz günbatımları
umutsa kaybolan sabahların gölgesinde
son nefes kadar oluyor bekleyişim
bahanesiz ölüm yok
kaçma ey !
Cevap Yaz