simsiyah gecelerden kopup düştüm
keşkelerin peşine düşerken
beyaz hüzünlere boyadığım
caddeleri adını
ellerim titreyerek astım bu şehrin
her yerine
savruk sevdanı
irili ufaklı çatlak sevgilerimle
sıvıyorum şimdi
ha yıkıldı yıkılacak gibi
göz yaşlarımın harcıyla
neresini yamasam bir yanım
sana paramparça
soğuk ve hüzün vedaların
çıplaklığında yangınımda üşüyorum


gözlerimdeki anlatım
hiç bilmediğim
dilime yabancı cümleler kuruyor
sana defalarca söylediğim
kelimeleri ben gözlerine kilitlemiştim
oysa
deniz gözlerindeki sahipsiz anahtarı
kimbilir kimlere teslim ettin
şimdi
caddelerine hüzün döşediğim
bu şehirde
çatışmasız sılogansız
yarım kalan bir yürüyüş gibi
militanca
sessiz çığlıklar arasında yokluğuna
düşler için düş aramaya giderim şimdi
hayal torbamda keşkelerimden
başka birşey yok
biliyorum dürüst değildi bu oyun
bazende aldatmaca değilmidir
gerçekler
hayalerimize bir tokat gibi
yüzümüze çarpınca bizi
yıkarcasına


sana uyanmalarımda
birşeylere geç kalmış hesaplarını
tutuyorum
artık dövünsemde yansamda
olan olmuş ne
giden dönüyor
nede kalana fayda veriyor
unutulmalarda
hani diyorum şimdi
o düşlerdeki
caddelerini boyadığım beyaz hüzünlerim
nerede
ve nerede diyorum
tehlikesiz ve sessiz yürüyüşler
nerede

Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ