Hoş geldin dostum tek sırdaşım
Görüşmeyeli nasılsın
Sözümü kesmeden hiç konuşmadan
Beni dinlemeye hazırmısın


Bu sefer havadan sudan konuşmayacağım
Az çok tanırsan beni keyfim olmadığında
Zaten gözünden kaçmaz
Hemen anlarsın


Sus
Sakın sorma bu valiz de neyin nesi
Bilirsin seninle çok şeylerimizi paylaştık
Bazen içip içip ağlardık
Erkekliğimize aldırmadan
Bazende bir yumruk gibi sımsıkı
Kucaklaştık sanki hiç ayrılmadan
Günümü dünümü aşımı bölüştüm seninle
Senden başka soran ne ana kaldı ne baba geride
Birtek yar vardı sevdiğim
Ona ömrümü verdiğim hayatımı katlettiğim
Geride kırık dökük bir enkaz bırakıp
O da ellere gitti işte



İflah olmaz artık benden
Duramam buralarda
Ne hayallerim vardı oysa
Seninle sabahlara kadar
Şişelerde boğardık acıları
Umutla dizerdik gecelere yarınları
Sonra derin derin çekerdik efkarla cigaraları



Bazen üçümüz bir araya gelirdik
Hulisi babanın garipler meyhanesinde
Çakır keyif olup
Kadehlere meze arası
Sohbetleri karıştırıp
senin yanık sesin’le
Ne türküler dinlerdik
Arada bir yenge can dostuma iyi bak
Onu sakın üzme derdin
Mutluluğa hep üç kadeh tokuşturup
Ve şerefsizliğe bulaşmadan
Şerefe der
Şişenin dibine vururduk
Gece yetmezdi bize kapatırken meyhaneyi
Hesap almazdı hulisi baba bizi öyle görünce
Bu seferki de benden tezgah arkası der
Bize serfis arası hep eşlik ederdi
Dostluklar arkadaşlıklar kolay kurulmaz
Kıymetini bilin sevmelerin deyip
Derin derin bir ahhhh çekerdi
Şeref elimde kaldı
Yarin şerefsizliği yollara
Düştü işte


Çoktandır da görmedim onu
Anlatırsın onada
Yarin yokluğu ağır geldi dostluğumuza
Gitti hulisi baba dersin
Gitti hulisi baba



Benim için sımsıkı sarılırsın evlat gibi
Helallik alıp ellerinden öpersin
Can dostum sırdaşım
Denedim çabaladım olmuyor işte
Gün gün canım acıyor yokluğuna
Bu halime sende üzülüyorsun
Anlamıyorum sanma
Sen ne kadar belli etmemeye çalışsanda
Gözlerin anlatıyor herşeyi
Az çok tanırım seni bilirsin
Daha fazla kandırmayalım birbirimizi

Sende
Biliyordun değilmi
Seni buralarda bırakıp
Çekip gideceğimi
Beni affet sen bari anla
Neyse daha fazla üzmeyelim birbirimizi
Hayatımda hiç kimseyle bir vedam olmamıştı
Meğer ne zor şeymiş bu
Hiç de beceremem
Bilirsin böyle süslü kelimeleri
Bana müsade yolcu yolunda gerek


Nereye diye sorma
Bende bilmiyorum
Bu ayaklar bu yüreği nereye kadar taşırsa
İşte orası yeni bir hayat
Yeni bir kurtuluş belkide
Tek bildiğim şey onu unutmak
Ve onarmak bu yarayı içimde büyümeden
Yada onsuz buralarda hergün ölmeden


Haaa unutmadan
Sana solgun bir resmimi vereyim
Ara sıra bakar beni anarsın
Beni özlediğinde Hulusi babanın yerinde
Biri boş sandalyeye iki kadeh ısmarlarsın


Gel sana son defa sımsıkı sarılayım
Nasılsa kimse görmüyor
Gecenin karanlığında
Bırakta doya doya ağlayayım



Beni unutma
Gittiğim
Yerlerden mektup yazarım sana
Dur ne olur hiç olmazsa sen tut gözyaşlarını
Ayıp oluyor ama
Hadi git artık arkana bakmadan git
Bende karışayım gecenin karanlığına usul usul
Tüm hatıraları yollara dökmeden etrafa saçmadan
Hoşçakal dostum hoşçakal


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ