Taptaze bir hevesle uyanırım her sabah
Mazimde ki hatıralar silinmiş olarak
Yeni bir ümitle bakarım doğan güneşe
Acıları unutur ümide kapılırım
Sönükte olsa silikte olsa hayal meyal
Başlayan yeni günden hep bir şeyler beklerim

Hiç düşünmem geçmişimde ki acı günleri
Terkedilişimi ve de çaresizliğimi
Parlayan ümit ışığı hiç sönmez içimde
Maziye baktıkça her zaman hüzünlensem de
Sürekli ayrı bir heves ayrı bir arzuyla
Başlayan yeni günden hep bir şeyler beklerim

Oysa ki çok değil daha bir gün öncesinde
Bütün güzel hayallerimin bittiği halde
Yine bir şeyler canlanır bir şeyler kıpırdar
Yine bir şeyler doğar inadına içimde
Taze bir özlem taptaze bir kıpırdanışla
Başlayan yeni günden hep bir şeyler beklerim

Heveslenirim yüreğim hep kan ağlasa da
Beni anlayıp bana ger dönecek diye
Beklerim her sabah tükenmeyen ümitlerle
Dönüp bana sarılacağını düşünerek
Boş bir yeise kapılıp ümidimi kesmem
Başlayan yeni günden hep bir şeyler beklerim

Hep böyle geçer işte şu zavallı günlerim
Geri dönmesini bekler yolunu gözlerim
Boşuna beklesem de bitmez ki ümitlerim
İçimden bir ses GELECEK der ben de beklerim
Boş hayallerle günlerim boşuna geçse de
Başlayan yeni günden bir MUCİZE beklerim