Şu zifiri ömrümün mehtâbıdır gülüşün
Vuslat denen kavramın hitabıdır gülüşün

O gülüş olmasaydı gülşen olmazdı güller
O gülüş olmasaydı kahrolurdu bülbüller

Karun verirdi inan servetini pulunu
Bir gülmene değişir Fatih İstanbul’unu

Picasso çizsin hadi bir tek tebessümünü
Yüzünü biraz assan dünya şaşar yönünü

Hitler- Hitler olmazdı övünmezdi ırkıyla
Ocak yıkmazdı felek dönderdiği çarkıyla

Shakespeare hiç yazar mıydı o kadar dramayı ?
Hadi bir tebessüm et aydınlat şu semayı

Platon kurar mıydı idealar dünyası ?
Hiç gerçek olur muydu Reyhani’nin rüyası ?

Şems yollara düşer de arar mıydı Hâmuş’u
Neyzen nefes harcayıp üfler miydi kamışı ?

Piri Reis çizmezdi dünya haritasını
Bir kez görseydi eğer yüzünün kıtasını

Nevton yerçekimini bulmuş acep ne olmuş ?
Senin çekim gücüne bence bahane olmuş

Senin gülmen nispeten dünyanın evrimiydi
Çatlı’nın ülküsüydü Gezmiş’in devrimiydi..

Sen burada dururken Huriler’e ne hacet
Gülüşünle gülleri gülmelere muhtaç et

Ben gülmeni fethettim gülmen beni fethetti
Gonca güller gülmeni birbirine methetti

Sayende imrenecek nice kaşifler bana
Vız gelir tırıs gider bütün keşifler bana


.......................................................
.......................................................

Ben ki bir tek gülmeni aldım kağıt kaleme
Güya çok abartmışım ağır gelmiş aleme...