Mislina birden bire girince düşlerime
Hakim olamamıştım dökülen yaşlarıma
Görünmez bir kağıda gözlerini yazdım ben
O an seni yazarken sanki sihirbazdım ben

Arada bir resmine bakar bakar ağlarım
Bir heyûla içinde geçiyor bak çağlarım
Yazık bana Mislina’m garip bir Şair’im ben
Acılar ortak bana hasrete dairim ben

Gönlümde hecem bitti ağlıyor bak kafiyem
Zamanım dondu şimdi işlemiyor saniyem
Doğru söyle Mislina’m aklını çelen kimdi ?
Yanlızlık ülkesinin Başkentindeyim şimdi..

Gökyüzü denk gelir mi gözlerinin nuruna
Mislina’m yenik düştün şu aciz gururuna
Gün doğuyor bak yine bu kaçıncı sabahım
Mislina söyle hadi neydi benim günahım ?

Yaşamak solumaktan ibaret oldu bana
İsmin dışında her şey hakaret oldu bana
Özgür olan ne varsa esarete râm şimdi
Sensiz aldığım nefes ömrüme haram şimdi

Hayal meyal görürüm gecenin matemini
Bir bakışın yıkıyor gönlümün sanemini
Sen ağlama Mislina ben ağlarım yerine
Halel gelmesin sakın o güzel kaderine

Ben fakirim Mislina servetim şiirimdir
Seni ne kadar yazsam o kadar Şair’imdir
Mislina bu ayrılık intihara eş oldu
Vuslatına düş oldu ölüme kardeş oldu...