Bu akıl kimin aklı; duyduğum bu ses kimin?
Neredesin içinde kaybolduğum mavera?
Bu hayat kimin için; aldığım nefes kimin?
Ne zaman son bulacak yaşam denen macera?

Yolum yok, yordamım yok, aklım fikrim firarda.
Bir ışık arıyorum kendime gelmek için.
Gördüğüm kabusları karşımdaki duvarda
Her gece seyrederek ağlarım için için...

Bir katil var karşımda fikri yok, eli kanlı
Putlarımı öldürüp beynimi lafa tutan..!
Sahiden de ben miydim o asi delikanlı?
Ben miydim şuursuzca dünyaya kafa tutan?

Bu boşluk neyin nesi bu dipsiz kuyu da ne?
Sonu sonsuzluk ama başı ne için meçhul?
Gördüğüm bu heyula, işittiğim bu fitne...
Ey ruhum bu günahtan söyle hangimiz mesul?

Hayır hastalık değil yaşadığım bu vaka,
Belki ülfet belki dert belki de hazin sonum.
Çıkışım var elbette; çıkmam lazım mutlaka,
Çünkü bu en son şansım en son operasyonum.

Biliyorum, bir şey var kendime gelmem için.
Her şeyden çok ötede beni bekleyen bir şey.
Ne kadar arasam da bulamıyorum, niçin?
Söyleyin, onu da mı öldürdünüz Katil Bey?

Gördüğüm bu enkazı bir yerden tanıyorum.
Babamın ölümüne şahit olmuştum çünkü.
Biri ölse kendimden hemen utanıyorum.
Babamın öldüğü gün üç kez ölmüştüm çünkü...

Aklımı allak bullak eden o kudret kimdi?
Ben kaçıncı ömrümün kaçıncı yaşındayım?
Meçhule ulaşmaya kaç ömür kaldı şimdi?
Sonum geldiyse eğer neyin telaşındayım?

Ertuğrul YILDIRIM