Sen gidersen yıkılır iman adlı sığınak
İnsanoğlu vebali sırtlanır sen gidersen
Rahman göğe emreder başlar arsız sağanak
Dünya Nuh tufanına şartlanır sen gidersen

Çok şükür nidaları boyun eğerken aha
Sevaplar recmedilir günahlar kalkar şaha
Adem yasak elmayı ısırır bir kez daha
Şeytan bahtiyar olur mutlanır sen gidersen

Ebrehe’yle dost olur putlara mukabiller
Kıblesini şaşırır umutsuz ebabiller
Çoğalır yer yüzünde lanetlenmiş Kabil’ler
Kardeş kardeşe karşı fitlenir sen gidersen

Kimliğini unutur ismi aşk olan lafız
Kuranın hatiminden haya duyar bir hafız
Sultan Abdülaziz’i öldürür bir muhafız
Kalleşlik denizine atlanır sen gidersen

Dilbaz eder Ahrazı devrilmiş bir kaç şişe
Yıkılır aşk mahremi her sır olur afişe
İhanetle sevişir hasret denen fahişe
Gayr-ı Meşru sevdalar tatlanır sen gidersen

En olmadık zamanda çalar bir hüzzam şarkı
An ezele ram olur kırılır umut çarkı
Bir baba yok uğruna terk eyler evi barkı
Dul kadının çilesi katlanır sen gidersen

Düğümlenir kaleme heceler yumru yumru
Aşktan tiksinti duyar aşka sevdalı kumru
Bir cenaze marşında çalınır zilli dumru
Ölüm bayram sayılır kutlanır sen gidersen

Ey aşkın son kalesi ey sevdanın limanı
Kırkı çıkmış ruhumun Araf’ta ki imanı
Ardından zuhur eder kıyametin zamanı
Tövbenin son kapısı kitlenir sen gidersen...

Mutlu Aydurmuş